کد مطلب:122439 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:257

حفظ قرآن در طفولیت
امام مجتبی در شش هفت سالگی در مجلس جدش پیامبر حاضر می شد و آیات وحی را كه تازه نازل می شد می شنید. سپس نزد مادرش می آمد و آنچه را كه حفظ كرده بود بر او می خواند. هر وقت علی (ع) وارد خانه می شد و آیات جدید را از فاطمه می شنید، سؤال می كرد تو این آیه را از كجا شنیده ای؟ زهرا (س) می فرمود: از پسرت حسن یاد گرفتم. روزی علی (ع) در خانه پنهان شد. حسن (ع) در حالی كه آیات جدید را یاد گرفته بود وارد شد و خواست بر مادرش بخواند اما نتوانست. فاطمه (س) تعجب كرد. حسن (ع) گفت: مادر تعجب نكن حتما یك شخصیت بزرگی گوش می دهد و گوش دادن او مرا متوقف می كند. در این هنگام علی (ع) آمد و او را در آغوش گرفت و بوسید. در بیان دیگری فرمود: یا اما! قل بیانی و كل لسانی لعل سیدا



[ صفحه 139]



یرعانی؛ [1] مادر! بیانم كم شده و زبانم قفل شده. گویا آقایی مرا زیرنظر گرفته.


[1] بحار، ج 43، ص 338.